Verslag van de gemeenteraad van 21 februari 2022

Verslag van de gemeenteraad van 21 februari 2022

Er stonden niet zoveel punten op de agenda, maar toch viel er wel wat te beleven op de gemeenteraad van gisteren, maandag 21 februari.

Een verslagje van enkele agendapunten:

De goedkeuring van het verslag van de vorige raad is in principe een formaliteit, zeker omdat de laatste gemeente- en OCMW-raden online verliepen en het verslag dus hetzelfde is als de opname van de livestream. Daar valt denk ik weinig op af te dingen. Deze keer was de raad opnieuw fysiek en zaten we met zijn allen in Den Ichter, in een groot vierkant en in een ijzige wind, om Covid zeker geen kans te geven. Het verslag zou een audioverslag zijn, dus enkel een klankopname. Het probleem is nu dat er iets vreemds aan de hand is met de beschikbaarheid en de verdeling van de microfoons. Die zijn bijzonder schaars, blijkbaar, in Oudsbergen : de burgemeester en schepenen hadden elk recht op eentje. De hele verdere CD&V fractie had er welgeteld 1, enkel voor hun fractieleider en dan nog wel nadat wij daar voor hadden gepleit (stel je voor, zo lief zijn we dus, dat we het opnemen voor onze collega’s van de meerderheid). Maar de andere CD&V raadsleden, die worden dus duidelijk geacht om die hele verdere legislatuur braaf hun mond te houden en hun handje synchroon met de voorzitter (aka de burgemeester) op te steken voor de stemming. De N-VA fractie (6 personen) had er ondertussen twee gekregen, na wat aandringen. Open Oudsbergen en Groen elk 1. Verre van optimaal, zeker niet als er enkel een audioverslag is. Elk raadslid zou moeten kunnen tussenkomen en dat zonder dat de microfoon moet worden doorgegeven aan de buren die elk minstens 2 m verder zitten, want dat haalt elke dynamiek uit het debat.

En dat terwijl er in de raadszaal in Meeuwen een hele installatie werd voorzien om de gemeenteraad ook live te kunnen uitzenden. Op de vraag wanneer we terug konden naar de raadszaal en of de ventilatie ondertussen op punt stond, kwam geen antwoord, behalve dat men dat ging bekijken. Màànden terug riep Frieda Gijbels al op om daar werk van te maken. We zijn Covid niet meteen kwijt, we zullen nog een hele tijd voor goed geventileerde lokale moeten zorgen. Dat men daar nog steeds geen werk van heeft gemaakt, dat is toch weer redelijk nalatig, tenzij men er niet voor staat te springen dat de raad ook live gevolgd kan worden.

Drie agendapunten handelden over een omzetting van bestaande pachtovereenkomsten naar andere landbouwgronden. Zoals u misschien wel weet, heeft de gemeente behoorlijk wat landbouwgrond, die ze verpacht aan landbouwers. Bij navraag blijkt de gemeente 250 hectare landbouwgrond te bezitten, oftewel 2% van de totale oppervlakte van Oudsbergen. Een flinke lap grond dus.

De burgemeester/voorzitter bleek er trots op te zijn dat er een heuse gemeentelijke visie bestond met betrekking tot de gemeentelijke pachtgronden. Ze zouden alles nu helemaal helder hebben en weten wie wat pacht. Er is nu geen sprake meer van onderpacht en dat wordt ook jaarlijks geverifieerd. Met een simpele druk op de knop konden ze ons de hele lijst met verpachte gronden bezorgen, daar mochten we zeker van zijn.

Maar dat is wel ooit anders geweest, niet eens zo lang geleden. Men vergeet immers te vermelden dat het feit dat de zaken nu helder zijn de verdienste is van onze eigen Patrick Creemers, voormalig raadslid voor N-VA Meeuwen-Gruitrode en later N-VA Oudsbergen. Hij was het die de spreekwoordelijke koe de bel aanbond in verband met de verboden onderpachten, die in Meeuwen-Gruitrode gebruikelijk waren en gedoogd werden. Het was zelfs zo dat de toenmalige CD&V meerderheid de N-VA fractie verweet de landbouwers in onzekerheid te storten door dit stinkend potje te openen.

Maar goed, blijkbaar had de meerderheid ons voorstel om een einde te maken aan deze schimmige praktijken toch ter harte genomen. De nieuwe aanpak werd nu dus omarmd en men liep er zowaar mee te koop hoe goed ze alles toch voor elkaar hadden. Ik kon het niet nalaten op te merken dat de bloemetjes wat dat betreft aan Patrick toekwamen en dat het van onze kant graag gedaan was om de problematiek op tafel te leggen.

Eén van de gronden die pachtvrij zouden worden gemaakt, waren de terreinen naast Sentower in Opglabbeek. De bedoeling was om die gronden nadien te verkopen aan het hippisch centrum (niet te verwarren met hippiecentrum, olifantenpijpen en roze brillen zijn hier niet per se vereist). Voor de fractie N-VA was het belangrijk dat – bij een uitbreiding van de oppervlakte van Sentower – er voldoende rekening wordt gehouden met omwonenden en de impact op het leefmilieu en de mobiliteit. Het betreft immers een groot paardencentrum met internationale allure en aantrekking, met bovendien de mogelijkheid tot de organisatie van andere grote evenementen, maar waarvan de ligging en de ontsluiting op zijn zachtst gezegd niet ideaal zijn. De leefbaarheid voor de omgeving moet,  wat ons betreft,  dus steeds in de weegschaal worden gelegd wanneer dit project  zal uitbreiden.

Een volgend agendapunt was van een heel andere orde en ging over het zogenaamde Actor+ actieplan van politiezone CARMA. Dit actieplan was aanvankelijk opgevat als antiradicaliseringsplan, waarbij het de bedoeling was om radicalisering te voorkomen en/of snel te detecteren en daarop in te grijpen. Een goed plan, zeker wanneer je bedenkt dat Genk en Houthalen-Helchteren deel uitmaken van onze politiezone, maar Frieda Gijbels had namens onze fractie wel bedenkingen over de actiepunten die er de laatste tijd bij waren gekomen. Opeens wilde men ook de polarisering ten gevolge van de covidcrisis aanpakken, ook op sociale media. Toen ze daar vragen over stelde, op welke manier men dit dan zag en wat men daar dan op lokaal vlak aan zou doen, kreeg ze een aantal onduidelijke antwoorden vanwege de burgemeester. Hij ging wel door over de radicalisering en polarisering die volgens hem op verschillende gebieden speelden. We moesten het volgens hem ook over de radicalisering en polarisering rond de wolf hebben. De wolf begot! Als onderdeel van een antiradicaliseringsplan! Het werd nog gekker toen de burgemeester aanhaalde dat er ook wel wat polarisering was ten gevolge van de fusie.

Waar hij dan weer niet op kon antwoorden, was hoe het stond met betrekking tot de radicalisering en foreign fighters in onze gemeente.

Lieve help. Een antiradicaliseringsplan is natuurlijk een goed idee, zeker in gemeenten waar die problematiek gekend is, maar het punt moet toch zijn dat het dan moet gaan over thema’s die onder die paraplu vallen. Aanzetten tot geweld mogen we inderdaad in geen geval tolereren. Maar laat daar covid of de wolf, laat staan de fusie, in ’s hemelsnaam buiten! Dat heeft nu toch helemaal niets te maken met de aanvankelijke opzet van het plan. Als je over covid, over antivax, over de wolf of over de fusie wil praten, dan is dat prima en hoe meer hoe liever. Maar dat heet dan een “debat”, of een “gesprek”, dat hoort niet in een antiradicaliseringsplan.

En wat betreft de onvrede over de fusie. Dat is misschien ook wel te begrijpen. Het rommelt binnen de administratie, er wordt enorm veel geld gespendeerd, er is die vreemde burgemeesterswissel en de persoonlijke belangen die daarbij blijkbaar spelen... maar al die zaken hebben niets te maken met de fusie, die hebben daarentegen alles te maken met de manier van beleidvoeren. Dus een debat over de fusie? Ja graag, maar dan een open debat asjeblief, waarbij ook de eigen tekortkomingen op tafel mogen komen.

Ilse Hindrikx kwam voor onze fractie tussen over het informatieveiligheidsbeleid. Ze stelde pertinente vragen over het business continuity plan en vroeg om regelmatig feedback te krijgen over de vorderingen wat dit betreft. De antwoorden van de bevoegde schepen waren niet helemaal pertinent en afdoend, dus reden te meer om dit thema verder te blijven opvolgen.

Onze fractie diende zelf ook een vraag in over de verwarring die was ontstaan door de aankondiging van tijdelijke verkeerslichten ter hoogte van de Weg naar Zwartberg in Opglabbeek. Misschien even vertellen wat de aanleiding was voor onze vraag. Op 8 februari verspreidde de gemeente via facebook de boodschap dat er ’s anderendaags tijdelijke verkeerslichten zouden worden geplaatst in het centrum van Opglabbeek, middenin de drukke handelskern en dit nog wel voor verschillende weken. Uiteraard verslikten de zelfstandigen en omwonenden zich in hun koffie toen ze dit bericht op facebook zagen, want het was het eerste wat ze daarvan hoorden. Zouden hun parkeerplaatsen nog bereikbaar zijn? Waren er geen alternatieven? Wat met de signalisatie? Door de vragen en klachten van verschillende zelfstandigen werden de werken uiteindelijk uitgesteld. In zijn communicatie op 8 februari meldde de burgemeester dat de gemeentelijke diensten een fout hadden gemaakt over de aanvang van de werken. De gemeente zelf communiceerde dan weer dat de werken zouden worden uitgesteld. Tegenstrijdige berichten.

Frieda Gijbels vond het bijzonder laf van de burgemeester om in dit dossier de schuld te steken op het gemeentepersoneel en dan nog eens te zeggen dat ze fout hadden gecommuniceerd over de aanvang van de werken, terwijl dat helemaal het geval niet was.

En dat is best wel typerend : wanneer de zaken goed lopen, dan is het steevast de verdienste van burgemeester en schepenen en wanneer er iets fout gaat, dan ligt het blijkbaar aan de diensten. Niet oké, niet collegiaal, niet goed voor de verstandhouding met de administratie, en niet voor herhaling vatbaar, wat de N-VA fractie betreft.